SZCZĘŚCIE
Spotkałem nawet szczęśliwych ludzi.
Dźwigali na plecach swe ukryte szczęścia
jak kosze z dojrzałych jesiennych sadów.
Z uśmiechem uginali się pod grawitacją
dnia codziennego.
Mówili,
że ono nie leży daleko,
nie należy zbyt wysoko szukać.
To dojrzały w słońcu kłos - mówili.
Trud pachnący świeżym chlebem.
Gdzieś w sobie przeczuta muzyka.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Spróbuj opiewać okaleczony świat..." Adam Zagajewski

Obraz
Czerwiec, długie dni, początek lata... Ten czas nieodparcie kojarzy mi się z jednym ważnym wierszem Adama Zagajewskiego. Stanąć po stronie okaleczonego świata i próbować opatrzyć jego rany - to najważniejsze zadania pisarza. Bo taki świat wart jest pieśni, dobrego słowa, przyjaznego gestu. Zagajewski Adam *** (Spróbuj opiewać okaleczony świat) Spróbuj opiewać okaleczony świat. Pamiętaj o długich dniach czerwca i o poziomkach, kroplach wina rosé. O pokrzywach, które metodycznie zarastały opuszczone domostwa wygnanych. Musisz opiewać okaleczony świat. Patrzyłeś na eleganckie jachty i okręty; jeden z nich miał przed sobą długą podróż, na inny czekała tylko słona nicość. Widziałeś uchodźców, którzy szli donikąd , słyszałeś oprawców, którzy radośnie śpiewali. Powinieneś opiewać okaleczony świat. Pamiętaj o chwilach, kiedy byliście razem w białym pokoju i firanka poruszyła się. Wróć myślą do koncertu, kiedy wybuchła muzyka. Jesienią zbierałeś żołędzie w parku a liście wirowały ...
Czytaj dalej

"Opowiadania zebrane" Gustaw Herling-Grudziński

Obraz
"Gdyby nie było w życiu ludzkim na ziemi rzeczy, wobec których nasza wyobraźnia rozkłada ręce, musielibyśmy w końcu złorzeczyć rozpaczy przenikającej literaturę, zamiast szukać w jej utworach nadziei". Myślę, że te słowa zaczerpnięte z "Wieży" są kluczowe, by zrozumieć całokształt twórczości Herlinga-Grudzińskiego, pisarza, który nie boi się zadawać trudnych i niepokojących pytań. W większości opowiadań zanurzamy się wraz z autorem w tajemnicę cierpienia i samotności. Cierpienie jest tu cierpieniem porażającym, a samotność jest samotnością totalną, której ostateczną granicą jest to, gdy człowiek zaczyna bać się samego siebie i od samego siebie pragnie uciec. Autor słusznie zauważa, że sens cierpienia pozostanie na zawsze zakryty przed wiecznie pielgrzymującym człowiekiem; nawet Biblia, do której często się odwołuje, nie daje odpowiedzi na ten temat. Czy doświadczamy bólu tylko po to, by życie nie było pozorem życia? Często poruszanym tematem jest problem zła. Zło...
Czytaj dalej

"2312" Kim Stanley Robinson

Obraz
Kim Stanley Robinson, autor słynnej "Trylogii marsjańskiej", kontynuuje swoją wizję podboju Układu Słonecznego przez człowieka. Mamy rok 2312. Ludzkość skolonizowała już niemal cały nasz układ planetarny - od gorącego Merkurego aż po lodowe planety na jego peryferiach. Czymś powszednim stały się międzyplanetarne podróże, do których wykorzystuje się głównie asteroidy, drążąc w nich tunele i przerabiając na gigantyczne terraria. Dzięki coraz bardziej wyszukanym metodom terraformowania planet, czyli przekształcania ich na podobieństwo Ziemi, możliwe stało się życie nawet w najbardziej ekstremalnych zakątkach Układu Słonecznego. Nad właściwym przepływem towarów i usług czuwa system ekonomiczny kontrolowany przez specjalnie skonstruowaną w tym celu sztuczną inteligencję. Rozwój medycyny i odpowiednie kuracje genetyczne sprawiły, że znacznie wydłużyło się ludzkie życie. Mikrokomputery kwantowe wszczepiane wprost do mózgu niewyobrażalnie poszerzyły jego możliwości... Jednym słowem ...
Czytaj dalej